- on
- on [õ], {{/b}}{{c lawngreen}}〈formeel, ter vermijding van hiaat〉 {{c brown}}{{b}}l'on [lõ]〈onbepaald voornaamwoord〉1 men ⇒ je2 〈informeel〉wij3 〈informeel〉hij, zij4 〈informeel〉jij, jullie, u5 〈informeel〉ik♦voorbeelden:1 on ne sait jamais • je kunt nooit wetenquand on veut, on peut • wie (werkelijk) wil, kan (ook)2 nous, on n'y peut rien • wíj kunnen er niets aan doenon s'en va • we gaan4 on ne dit même pas merci? • zeg je niet eens ‘dank je wel’5 on fait ce qu'on peut • ik doe wat ik kan〈als vorm van bescheidenheid〉 on montrera dans ce livre que • in dit boek zal ik aantonen dat¶ on a barré la route • de weg is versperdon a frappé à la porte • er is geklopton vous demande au téléphone • er is telefoon voor upronmen
Dictionnaire français-néerlandais. 2013.